Ёзга айланмасин қишларим майли, Тилло бўлмасада тишларим майли. Бермасин дамлаган ошларин майли, Миннатчига куним қолмаса бўлди.
Хат олдим ўспирин йигитга мансуб, Ўқисам йиғлатди мени бу мактуб, Ёзганди «Дардларга бўлмишман мағлуб, Миннатчига куним қолмаса эди»
«Ота-онам ўтгач билсайдинг оғам, Бошимга ит кунин солганин тоғам. Улғайсам бошимга тушсада минг ғам, Миннатчига куним қолмаса эди.
Жиянман оч-наҳор уст-боши яғир, Ширин таом эмас, мушт еган сағир. Янги кийим кўрмай ўртанди бағир, Миннатчига куним қолмаса эди.
Онамга укаю, ёргандир пихин, Янгам-ла кабоб еб яширмиш сихин. Юрагимга санчмиш миннатнинг михин, Миннатчига куним қолмаса эди.
Кечалар йиғлайман чиқармай товуш, Сахарда совқотиб қиш чоғи хомуш- Мактабга бораман қор тўла ковуш, Миннатчига куним қолмаса эди.»
Миннатчи захарли илондек чақар, Чаққан жойиданда қирқ йил қон оқар. Майли маоши оз бўлсам отбоқар, Миннатчига куним қолмаса бўлди.
Зангори олов йўқ, гохи йўқ чироқ, Лек қасри керакмас кулбам яхшироқ. Миннат савобларни ўргувчи ўроқ, Миннатчига куним қолмаса бўлди.
Худди айтилгандек машхур қўшиқда, Ишчан қўл қолмасин қаттиқ оғриқда. Таом тотмасамда олтин қошиқда, Миннатчига куним қолмаса бўлди.
Ўнта шогирдимдир ўнта бармоғим, Беминнатчи хизматчим қўл-у оёғим. Халол касб-у корим чин олтин тоғим, Миннатчига куним қолмаса бўлди.
Алам кетсин кўнгил хиёбонимдан, Миннатчи паловин олинг ёнимдан. Айлониб кетайин қора нонимдан, Миннатчига куним қолмаса бўлди.
Ё Раззоқ, томоғим Зам-зам-ла хўлла, Маним химоямга фариштанг йўлла. Ёмон холдан тойдим, ёлворай қўлла, Миннатчига куним қолмаса бўлди.
|