Юрсам товонларим ёрган тош йўллар,
Ҳар босган изимда битта томчи қон.
Камига тинмаган ёмғиру дўллар,
Сизнинг паноҳингиз қайда, Отажон.
Кулган кунларимнинг тўрида йўқсиз,
Гуллаб турган кўнглим бир чети вайрон,
Умрим ўтиб бўлди ота меҳрисиз,
Сизнинг паноҳингиз қайда, Отажон.
Бўзлаган бўтадек ҳар ён талпиниб,
Бир онлик дийдорни топмайин сарсон.
Мен кимнинг меҳридан олай исиниб,
Сизнинг маконингиз қайда, Отажон?
Тупроққа тилансам топарманму ё,
Ёки бир илтифот этарми осмон.
Шунчалар бераҳм бўлмаса Дунё,
Мен сизни қайлардан излай, Отажон.
Кўниб кетолмадим минг йил яшаб ҳам,
Сизни ҳар кун кўмиб келишар ҳамон.
Бир кун канда қилмай йиғласа Онам,
Сизга ҳар кун аза очсам, Отажон.
Фақат битта шуъла, фақат бир таскин,
Номингиз ўчмайди илло ҳеч қачон,
Токи ёлғизимни, токи ўғлимни,
Десам "Отам менинг,жоним Отажон!"