"E`tirof-2016” taqdimotida "Yilning eng yaxshi kinoaktrisasi” deya e`tirof etilgan aktrisa Ilmira Rahimjonova "Darakchi” gazetasi mehmoni bo`ldi.
"12 yoshimda onadan ayrilganman"
— 1969 yil 27 sentyabrda Toshkent viloyati Burchmulla qishlog`ida ishchi oilasida tug`ilganman. Otam Risqali Rahimjonov haydovchi, onam Risqi Rahimjonova uy bekasi edi. Oilada besh qiz, ikki o`g`ilning ikkinchisiman. Bolaligim og`ir o`tgan. Onam 12 yoshimda vafot etgach, oilaning butun og`irligi mening zimmamga tushgan-da. O`sha kun ko`z oldimda: onam tongdan bozorlik qilgan, karam do`lmani qozonga bosib, tandirda non yopayotganida kutilmaganda tobi qochgan... Otam shifoxonaga olib borgan, biroq shifokorlar vaqtida yordam ko`rsatmagani bois vafot etgan. Kichkina bo`lganim uchunmi onamni yo`qotganim u qadar sezilmagan, gohida sog`inib turishimni inobatga olmaganda, albatta. Balki, vafot etganiga ishonmaganim uchunmi eshikdan kulib, kirib keladigandek tuyulaverardi, kutishdan charchamasdim... Erta tongda turib, sigir sog`ar, hovlidagi malinani terib, bozorda sotib kelardim. So`ng singil-ukalarim bilan etaklashib maktabga borardik. Darsdan chiqib dalada ishlardim, kechki ovqat, ko`mir tashish... shunday harakat bilan vaqt o`tganini bilmay ham qolardim. Hozir o`ylab, shuncha kuch-irodani qaerdan olgan ekanman, deb qolaman. Bir yarim yashar emizikli ukam tuni bilan xarxasha qilganida, tonggacha yig`lab chiqardim, ovutish azob edi. Endi bilsam, hayot sinovlari oldida ukamni ovutish hech gap emas ekan...
Shukr, singil-ukalarimni o`qitib, turmushga berib, uylantirib, uyli-joyli qildim.
"Shifokor bo`laman, derdim"
— Biz yashagan Burchmulladagi Obirahmat qishlog`ini suv bosgach, Tovoqsoy qo`rg`oniga ko`chib borganmiz. O`sha erdagi Hamid Olimjon nomidagi 12-o`rta maktabda o`qiganman. Adabiyot, rus tili, musiqa fanlarini yaxshi ko`rardim, rosti aniq fanlarga hushim yo`q edi. Lekin a`lo baholarga o`qiganman. "San`at g`unchalari” bayramlarida kichik-kichik asarlarni sahnalashtirardik. Hind filmlarini yaxshi ko`rganim uchun darsdan qochib, kinoteatrga borgan kunlarim ham bo`lgan. O`qituvchimiz bizni izlasa, kinoteatrdan topardi (kuladi).
Onamning vafotidan ta`sirlanganim uchunmi 10-sinfni tamomlagach, shifokor bo`laman, deya oldimga qat`iy maqsad qo`ygandim.
"Imtihonlardan yiqila-yiqila yo`limni topdim"
— Istagim sari odimlab, poytaxtdagi Oxunboboev nomidagi tibbiyot texnikumiga hujjat topshirganman. Imtihonda kimyo fanidan o`tolmay, hafsalam pir bo`lib, uyga qaytganman. Otam "Qo`shnimiz bog`chada ishlaydi, sen ham enaga bo`lib ishlasang-chi”, deb qoldi. Rozi bo`ldim va Chirchiq transformator zavodining bog`chasida ish boshladim. Bir yildan so`ng yaxshi ishlaganim uchunmi bog`cha mudirasi "Seni Toshkent Davlat pedagogika universitetiga o`qishga yuboraman, tamomlab bog`cha opa bo`lasan”, — dedi. Biroq imtihonlardan o`tolmadim. Va darrov hujjatlarimni Toshkent tibbiyot akademiyasiga topshirdim, lekin yana birinchi imtihonning o`zidayoq javobimni berishdi (kuladi). Shunda Toshkentda o`qiydigan opam "Qo`shiq kuylashni yaxshi ko`rasan-ku, Madaniyat texnikumiga hujjat topshir”, deb qoldi. Imtihonlardan a`lo darajada o`tib, o`qishga qabul qilindim. Otam xabar topgach, "Bizdan artist chiqqan emas, nima keragi bor?” deb rosa koyidi, lekin o`qishimni man qilmadi.
"To`maris" uchun e`tirof etildim"
— Uch yillik Madaniyat texnikumini a`lo baholarga tamomladim. So`ng Ergash Masafaevning teatr studiyasida ish boshladim. Juda qattiqqo`l rejissyor bo`lgani bois bardoshim olti oyginaga etdi. Keyin Bo`stonliq tumani Madaniyat uyining "Gulyor” folklor etnografik xalq ansamblida ish boshlaganman. 1991 yil Mustaqillik bayramida ilk bor katta maydonga shu ansambl bilan chiqqandim. O`zimcha shu madaniyat uyiga rahbar bo`lishni niyat qilardim. Shunda Madaniyat bo`lim boshlig`i "Buning uchun oliy ma`lumot kerak”, deb qoldi. Tinib-tinchimagan odamman-da, Abdulla Qodiriy nomidagi Toshkent Davlat madaniyat institutining sirtqi bo`limida o`qiy boshladim. O`z davrining etuk aktyorlari qo`lida tahsil olganman. Diplom spektaklida Nodirabegim rolini o`ynaganimni ko`rgan domlalarim Hamidulla Ikromov, Nosir Otaboev "Teatrda ishlay olasanmi? Ceni joying o`sha erda”, deyishgandi. Darrov Husan Sharipovning "Suyunchi” filmidagi "Tog`lar orasida nom-nishonsiz qolib ketishni istamayman”, degan gapi yodimga tushgandi (kuladi). Bu haqda Madaniyat uyi rahbariga aytsam, "Hammang shaharga ketaversang, bu erda kim ishlaydi”, deb avvaliga ranjigan. Keyin ijodimni ko`rib, xursand bo`lgandi. Shu bilan 1994 yili Muqimiy nomidagi o`zbek davlat musiqali teatrining xoriga ishga kirganman. 1997 yil aktyor Boir Xolmirzaevning qo`shnisi — "Charxpalak” serialining rejissyor yordamchisi Zufar Raimov "Lo`li roliga aktrisa kerak”, desa, Boir aka "Aktrisamiz Ilmira sizlar bop-da, hamma ishga burnini tiqib yuradi. O`zi teatrga moslasholmayotgandi”, degan ekan (kuladi). Qisqasi, tongda kinosinovga borib, qosh qorayguncha o`tiribman-da. Eng oxirida bir o`zim qolganimni ko`rishgach, "Bu qiz qolib ketibdi-ku”, deb kinosinov olishgan. Keyin qishloqqa ketib, buvimning ma`rakasini o`tkazib, "5 avgustda teatrning yangi mavsumi ochiladi, ishga bormasam haydab yuborishadi”, deb poytaxtga qaytganman. Ne ko`z bilan ko`rayki, eshigimga qistirilgan chaqiruv qog`ozi. "O`zbektelefilm”ga borsam, marhum Shavkat Junaydullaev boshini ushlab, "Men uni topdim” degan, shu bilan kinodagi hayotim boshlangan. Teatrdan o`z hisobimdan ta`til oldirib, o`ziga rejissyor yordamchisi qilib olgan. Shavkat aka "Bir marotaba lo`lilar yashaydigan manzilni ko`rsataman, qolgan kunlar o`zing borib ularni kuzatasan. Erta tongdan borsang, keyin soat 9.00 da ishga etib borishga ulgurasan”, degan. U vaqtlar "maktab” boshqacha edi-da, hozir ko`pchilik rejissyor va aktyorlar ishlashni bilmaydi, ularga achinaman. Qisqasi, erinmay sakkiz oy qatnab, zimdan lo`lilarning yurish-turishini o`rganganman. Asli ishdan qochmaydigan aktrisaman, sahnani supurib, polini ham artaveraman, shu kabi ishlarni chin qalbdan bajaraman. Bu — san`atga bo`lgan mehrim mahsuli. Boshqaning fikri bilan ijod qilib bo`lmaydi, o`zing izlanib, mehnat qilishing, o`rni kelsa, ta`na-dashnomlarni ham eshitishing shart. "Charxpalak”dan keyin takliflar "yomg`ir”i ostida qolganman. Suratga olishga ketib qolaverganim uchun teatr direktorining jahli chiqardi. Kunlarning birida ustozimiz Farog`at Rahmatova "Sen kinoning odamisan, o`sha erda o`z o`rningni topasan”, deganida avvaliga ranjigandim. Keyin haq ekanini anglab, ustozimga rahmat aytganman. Bir ustozim "Mashhurlik uchun yillar davomida mehnat qil. Mashhurlik kelganidan keyingina u senga xizmat qila boshlaydi”, degandi, haq ekan.
2000 yil "O`zbekfilm” kinostudiyasiga rejissyor yordamchisi qilib ishga olishdi, Sobir Nazarmuhamedovga shogird tushdim. Bir vaqtda Sobir akaning "Chayongul”ida suratga tushib, ham "Charxpalak”ning ikkinchi fasliga tayyorlanganman. Tasvirga olish ishlarini tamomlab, Shavkat akaning oldiga borganimda, mendan jahli chiqib, meni boshqa aktrisa bilan almashtirganini aytgan. Bu orada turmushga chiqib, homiladorligim sabab ishdan bo`shadim. 2001 yil sakkiz oylik homiladorligimga qaramay "Chayongul” filmi ijodkorlari bilan Buxoroga borganmiz. Kinofestivalda "Eng kuchli ayol obrazi” mukofotini topshirib, televizor ham sovg`a qilishgan. U erdan sariq kasal yuqtirganim bois qizim tug`ilgach, besh soatgina yashab, nobud bo`lgan... Bir yil to`shakka mixlanib yotganman.
2002 yil teatrdan ishdan bo`shab, "Yoshlar” teleradiokanalining "Askar maktublari” ko`rsatuviga boshlovchi bo`lib ishga kirganman, ssenariylar ham yozardim. Oradan vaqt o`tib, o`g`lim Behruz tug`ilgan, hozir 14 yoshda.
O`sha kezlari rejissyor Rustam Sa`diev meni O`zbekiston xalq artisti Yulduz Usmonovaning "Qo`rqaman” klipiga chaqirgan. Avvaliga rozi bo`lmadim, baribir ko`ndirdi. So`ng "Muhabbat sinovlari 1-2”, "Nahotki sen” filmlarini boshladik, ikkinchi rejissyor bo`lib ishlaganman. Yulduz Usmonova, Izzat Ibragimov, Tohir Sodiqov kabi xonandalarga kliplar suratga olganmiz, shou biznesning "bosh”ida o`zim bo`lganman (kuladi). Keyin rejissyor Bahrom Yoqubovning "Sarvinoz”, "Fotima-Zuhra” filmlarida ham ikkinchi rejissyor bo`lib ishladim. Qarasam, xususiy filmlar asosiy urg`uni mablag`ga qaratib, sayozlasha boshladi. Shu bois 2003 yil yana "O`zbekfilm”ga ishga qaytib bordim. Rejissyor Muzrob Boymuhamedovning "Qonli olishuv” filmi suratga olish ishlari o`tayotgan Andijon shahriga borganimda, qarorim yanada qat`iylashgan. Professionallar bilan ishlashning gashti baribir boshqacha-da! 2009 yilgacha tanaffussiz ishladim, keyin o`zbek kinosi sayozlasha boshladi, shuning uchun butunlay Chirchiqqa ko`chib ketdim. Undan avval Qoraqalpog`istonga gastrolga borganimizda ziyoratgohga olib borishgandi, o`sha erda "Qiz farzandli bo`lay!” deb niyat qilgandim. Niyatim xolis ekan, qizim Oysha tug`ildi, hozir 6 yosh. Keyin turmush o`rtog`imning ishi yuzasidan Gruziyaga ketdik. 2013 yil shifokor kuyovim qo`ng`iroq qilib, "Toshkentga kelmasangiz bo`lmaydi, dadamning ahvoli og`ir”, deb qoldi. Kelib, shifokor bilan gaplashib, otam saraton xastaligiga chalinganini bilgach, dunyo ko`zimga qorong`u bo`lib ketdi. Eng og`iri, natijani bila turib, otamda yashashga umid uyg`otardim. Hamma ishimni chetga surib, to`rt oy otamning oldida o`tirib, qo`limdan kelgan barcha ishni qildim. Odatda o`lim haqligini unutib, o`zimiz bilan o`zimiz ovora bo`lib qolamiz. Otam bilan o`tkazgan kunlarim umrimning oxirigacha katta dars bo`ldi. U kishidan keyin bir yil ruhan sinib qoldim, o`zimga kelib, san`atga qaytishim ham qiyin bo`ldi...
Irodali bo`lishim kerakligini anglab, Toshkentni aylanib kelay, deya to`g`ri "O`zbekfilm”ga bordim. Darrov ish taklif qilishdi. Umid Hamdamovning "Shunqorlar”, Farhod Xudoyberdievning "Barakasini bersin”ida ishladim. Atrofga razm solsam, "O`zbekfilm”da hamma guruh-guruh bo`lib bo`linib olishibdi. Men ishlagan vaqtdagi ijobiy muhitdan asar ham qolmagan, qisqasi bunday holatga ko`nikolmay, ishdan ketdim.
Kunlarning birida rejissyor Farhod Xudoyberdiev qo`ng`iroq qilib, rejissyor Sayfiddin Meliev "To`maris” spektaklini sahnalashtirayotganini aytdi. Sayfiddin To`maris rolini berganida, rozi bo`lmadim, ochiqchasiga "tishim o`tmaydi”, dedim. Lekin Sayfiddin amallab ko`ndirdi, ijro etdim, yomon bo`lmadi. Kutilmaganda "E`tirof-2016”da mukofotlashdi, e`tibordan xursand bo`ldim! Ishonsangiz, birinchi sinfda o`qitgan ustozim ham raqamimni topib, qo`ng`iroq qilib tabrikladi, opa-singillarim xursandchilikdan yig`lashdi. Bilasizmi, bu mukofot — mas`uliyat, bundan buyon ijoddan to`xtashga haqqim yo`q. Hayotdan anglagan haqiqatim: berilgan sinovlarni enga olsang, mashaqqatlarga bo`y bermasang, hayot seni yanada kuchliroq va yanada aqlli qiladi, sindira olmaydi.
Sadoqat ALLABERGANOVA tayyorladi.
Manba: Zamonaviy.CoM -Saytdan olindi.
Ushbu ma'lumot darakchi.uz dan olindi! < ! > DO'STLARINGIZGA YUBORING:
Quyidagi yangiliklarni o'qing dod devorasiz:
|